Borowina jest jednym z najcenniejszych darów natury. Jest to peloid organiczny o działaniu leczniczym, powstały w naturalnym środowisku, przy udziale mikroorganizmów, przy małym dostępie tlenu i w nadmiarze wody. Borowiną wspomaga się leczenie stanów zapalnych, schorzeń mięśni, kości i stawów, a nawet chorób kobiecych. Ponadto po zabiegu borowinowym, np. kąpieli czy okładach, skóra jest gładka jak aksamit.
Złoża, z których pochodzi borowina, zaczęły się formować około 10 tys. lat p.n.e., po ustąpieniu lodowca. Powstały z obumarłej roślinności bagiennej i występują w Europie środkowo-wschodniej. Nasze zasoby słyną z czystości i wysokiej jakości, dlatego określane są czarnym złotem Polski. Po raz pierwszy użyto borowiny do celów leczniczych w 1858 r. w Krynicy Górskiej.
Borowina to przede wszystkim ogromne bogactwo cennych substancji organicznych: kwasy humusowe oraz fulwonowe, węglowodany, garbniki, bituminy, białka, żywice, mikro- i makroelementy. Niezwykłym składnikiem są związki o działaniu estrogennym, oddziałujące na korę nadnerczy i stymulujące czynności jajników, co wykorzystuje się w leczeniu chorób kobiecych. Borowina zawiera również bardzo dużo substancji nieorganicznych, przede wszystkim rozmaite sole (żelazowe, wapienne, glinkowe) i krzemionkę. Kwasy organiczne i sole nadają jej właściwości ściągające, przeciwzapalne, bakteriostatyczne i bakteriobójcze. Dlatego zabiegi z użyciem borowiny powodują regenerację naskórka i uszkodzonych tkanek, a także zwiększenie ukrwienia skóry.
Uwaga: borowiny nie zaleca się dzieciom!
Do przeprowadzenia zabiegu miesza się mieloną, suchą borowinę z wodą, by otrzymać gęstą papkę o temperaturze ok. 45°C. Borowina jest złym przewodnikiem i oddaje swoje ciepło powoli, dlatego nawet przy dość wysokiej temperaturze nie grozi nam poparzenie. Papka jest gęsta i ciężka, stąd jej właściwości termiczne i biochemiczne wzmocnione są jeszcze oddziaływaniem mechanicznym – ucisk i tarcie pobudzają receptory skóry. Pod wpływem ciepła organizm wydala zbędne produkty przemiany materii, które są przechwytywane i zatrzymywane przez borowinę, która ma właściwości absorpcyjne. Ciepło pobudza krążenie i przyśpiesza wchłanianie aktywnych składników torfu.
Wskazaniami do stosowania borowiny są przewlekłe i podostre (nie ostre!) stany zapalne narządów ruchu – tkanek miękkich, kości i stawów – także choroby reumatyczne. Ma pozytywne działanie przy zesztywniającym zapaleniu stawów kręgosłupa, w zespołach bólowych szyjnych, barkowych i lędźwiowych, w obrzękach po stłuczeniach, złamaniach, zwichnięciach. Borowina pomaga w chorobach układu nerwowego (rwie kulszowej, porażeniach i niedowładach, uszkodzeniach nerwów obwodowych) oraz układu krążenia (np. przy miażdżycowym zwężeniu naczyń). Łagodzi dolegliwości układu pokarmowego: przewlekłe zapalenia jelit, chorobę wrzodową żołądka, stany kurczowe jelita grubego. Jest pomocna w leczeniu chorób kobiecych, np. stanów zapalnych pochwy i przydatków, nadżerek. Stosuje się ją po operacjach ginekologicznych, przy niedoczynności hormonalnej jajników i niedorozwoju narządu rodnego, a także w okresie menopauzy (łagodzi jej objawy, nawilża i regeneruje śluzówkę pochwy). Dostępna jest w formie tamponów dopochwowych. Borowina dobrze wpływa na skórę, dlatego wykorzystuje się ją w kosmetyce. Ujędrnia ciało, wygładza zmarszczki, regeneruje włosy.
Stosujemy borowinę do zabiegów medycyny estetycznej.
